Een nieuw onderzoek uit het Verenigd Koninkrijk laat zien dat de hersenen van ouder wordende katten opvallende overeenkomsten vertonen met de ziekte van Alzheimer bij mensen.
Naarmate katten ouder worden, kunnen ze last krijgen van feline dementie (FCD). Dit uit zich in gedragsveranderingen, zoals vaker miauwen in de nacht, verstoorde slaappatronen en tekenen van verwarring of desoriëntatie. Al eerder was bekend dat in de hersenen van deze katten – net als bij mensen met Alzheimer – de schadelijke eiwitstof amyloïd-bèta ophoopt. Tot nu toe was echter onduidelijk wat dit betekende voor de werking van de hersenen.
Onderzoekers van de Universiteit van Edinburgh onderzochten hersenweefsel van zeven jonge katten en achttien oudere katten, waarvan er acht dementie hadden. Hun bevindingen: bij alle oudere katten – met of zonder dementie – waren grotere hoeveelheden amyloïd-bèta aanwezig. Deze schadelijke eiwitophopingen stapelden zich bovendien op bij de synapsen: de verbindingen die zenuwcellen met elkaar laten communiceren.
Daarnaast zagen de onderzoekers dat bij de oudere katten ondersteunende hersencellen zich verzamelden rondom de plaques. Daar tastten ze de beschadigde synapsen verder aan. Bij mensen met Alzheimer voorspelt dit synapsverlies sterk een achteruitgang in geheugen en denkvermogen.
Volgens auteur en dierenarts Robert McGeachan benadrukken de resultaten “de opvallende gelijkenissen tussen dementie bij katten en Alzheimer bij mensen”. Dit opent volgens hem de deur om te onderzoeken of veelbelovende nieuwe behandelingen voor Alzheimer ook katten kunnen helpen om langer gezond en vitaal te blijven.
Bron: EARA